Haiku, doğayı hoyratça tahrip edip çölleştiren ve beton yığını haline
getirmeye çalışan insanoğluna, dur demeyi bilme hakkını kendinde görebilen bir
şiirdir bana göre. Artık dur, bu kadarı fazla ve sadece bu gezegende yaşayan
tek canlı türü sen değilsin diyebilecek olandandır. Bakmaktan öte, görmedir.
Doğa ile olan insan ilişkisinin farkındalığını artırarak bir nevi bütünleştirme
olanağı sağlar. Sözcüklerle yapılmış bir resim gibi diyebiliriz. Duygu, an ve
oluş.
Haiku, yüzyıllar öncesinden günümüze kadar ulaşıp nefes almaya devam
ediyor. Bunu birçok farklı kültürden şairi etkileyerek dünya şiiri biçimini
almasından okuyabilme ve görebilmekteyiz. Japon Edebiyatı kökenli, en kısa şiir
türü olma özelliğine sahiptir. En çok bilinen, tanımlanmaya çalışılan hali üç
dizeden oluşanıdır. Bu üç dize de beş-yedi-beş (go-shichi-go) toplamda on yedi
heceden meydana gelir.
Haiku şiir türünün tarihinde önemli rol oynamış şairlerin başında gelen
Matsuo Basho: ‘’Bir çam ağacı hakkında yazmak için çam ağacı ile bir olmalısın’’
sözüyle açıklık getirerek tanımlamaya çalışmıştır.
Kanat çırpmakta
Paçalı bir güvercin
Sesi gecede
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder