Haiku, doğayı hoyratça tahrip edip çölleştiren ve beton yığını haline getirmeye çalışan insanoğluna, dur demeyi bilme hakkını kendinde görebilen bir şiirdir bana göre. Artık dur, bu kadarı fazla ve sadece bu gezegende yaşayan tek canlı türü sen değilsin diyebilecek olandandır. Bakmaktan öte, görmedir. Doğa ile olan insan ilişkisinin farkındalığını artırarak bir nevi bütünleştirme olanağı sağlar. Sözcüklerle yapılmış bir resim gibi diyebiliriz. Duygu, an ve oluş.
Kanat çırpmakta
Paçalı bir güvercin
Sesi gecede
